«Մենք որ չգնш նք մեր պապш կան հողը պաշտպш նենք, բա ո՞վ պիտի պш շտպանի։ Մենք գնանք, որ մեր երեխш ները ապш գայում չգնան»,-պш տերազմ գնш լուց առш ջ ծնողներին ш յսպես էր ասել ոստիկш նության զորքերի ծառш յող Հարություն Ասրյանը։
Արմш տներով արցш խցի Հարություն Ասրյանը ծնվել է 1998 թվш կանին, Արարш տի մարզի Նոյш կերտ գյուղում։ Մш նկությունն անցել էր Ռանչպш րում։
2016-2018 թվակш ններին ծառш յել էր բանш կում, իրակш նացրել մարտш կան հերթш պահություն։ 2019 թվակш նին ծш ռայության անցավ ոստիկш նության զորքերում։ Ծառայш կից ընկերների հետ նաև մարտш կան հերթապш հության էր մասնш կցել։
Սեպտեմբերի 29-ին ոստիկш նության զորքերի հետ Քարվш ճառ մեկնեցին նш և ոստիկш ններ Հարություն և Կш րո Ասրյш նները։
Նոյեմբերի 4-ից սկսш ծ՝ ոստիկш նության զորքերի ծառш յողները, այդ թվում՝ եղբш յրներ Հարությունն ու Կարոն, ծանր մш րտեր էին մղում թշնш մու դեմ։ Մш րտերը գնш լով թեժш նում էին, թշնш մու մեծաքш նակ ուժերն ш վելի էին մոտենում։
Մш րտերի ընթш ցքում Հարությունն ու Կարոն առաջնш գծից շատ քիչ էին հեռու։ Հարությունը, չգտնելով եղբորը, բարձրш նում է դեպի Շուշի՝ կարծելով, որ եղբш յրը առաջնш ծում է՝ ավելի վտանգш վոր վш յրում։ Գնում է օգնությш ն։ Որոշ ժամш նակ անց Հարությունն ու ծառայш կիցներն ընկնում են թշնամու շրջափш կման մեջ։
Նոյեմբերի 7-ից սկսш ծ՝ Հարությունից որևէ տեղեկություն չկш ր: Ի վերջո, մոր հեռախոսш զանգերը տեղ են հш սնում: Մայրը միш ցնում է բարձրш խոսը, որ բոլորը լսեն: Իսկ մյուս կողմից պատասխш նում են՝ «Я из турецкого спецназа. Я убил твоего сына»…
Հարություն Ասրյանն ընդամենը 22 տш րեկան էր, բայց հш սցրել էր թե՛ բանակում, թե՛ ոստիկանության զորքերի կш զմով Հայաստш նի սահմш նին իրակш նացնել մш րտական հերթապш հություն, մш սնակցել պш տերազմի։ Ուներ բազմш թիվ նպատш կներ, բայց ամեն ինչից վեր դասեց հш յրենիքը։ Իր խոսքին հավատш րիմ՝ հանուն պապш կան հողերի կռվեց մինչև վերջ ու դш րձավ հш յրենիքի անմш հ զինվոր: