{"source_sid":"49E6EA57-067B-4BD1-9505-A11F6D05721C_1610909646070","subsource":"done_button","uid":"49E6EA57-067B-4BD1-9505-A11F6D05721C_1610909619143","source":"other","origin":"unknown"}

 

Դանիել Իոաննիսյանը իր էջում գրառում է կատարել. Նոյեմբերի երեքին ու հինգին եղել եմ Շուշիում։ Տարբեր զոր քեր եմ տեսել։ Կամավոր, կանոնավոր, զրահատ եխնիկա, Շուշիի տակ` ՀՀ Ոստիկանության ծառայողներ։

Սակայն Արթուր Վանեցյանենց դասակը/վաշտը չեմ տեսել, բերդաքաղաքում իրենց մասին սկի լսող չէր էլ եղել։ Միաժամանակ, նույն օրերին Ստեփանակերտում տարբեր մարդիկ պատմում էին

Վանեցյանենց (առնվազն` անձամբ հենց իր) Շոշ գյուղի դիրքերը լքելու մասին։ Շատերը հավելում էին, որ միայն Լևոն Մնացականյանի հնարամտությունն էր, որի շնորհիվ Վանեցյանի փախուստի ֆոնին Շոշ գյուղը մնաց մերը։ Առհասարակ, Վանեցյանի ջո

կատի PR-ը շատ էպիկ էր։ Նույնիսկ իրենց կուսակցական շևրոնն ունեին համազգեստի վրա եւ մի օրում այնքան ֆոտոսեյսիա էին անում, որքան Եղնիկների ամբողջ գունդը ամբողջ պատ երազմի ընթացքում չարեց։ Ընդորում, ֆոտոսեյսիաներն անում էին ակնհայտորեն

անվտ անգ հատվածներում, քանի որ բաց տարածքում իրար գլխի հավաքվել կարելի էր միայն խորը թիկունքում։ Հ.Գ. «Հայրենիք» կուսակցության էլիտար շևրոնն ինձ հիշեցրեց մի զինվորի մասին, որի պատրված

կոշիկը նույն օրերին սոսնձում էինք Լիսագորի տակ` ցեխերի մեջ պառկած եւ պատահաբար գտնված Twix-ը կիսելով։