Բացեք ձեր աչքերը, մոլ որվածնե՛ր, որովհետև ասված է՝ «լավ է կոյր աչօք, քան կոյր մտօք»: Ով հայոց «ընդդիմություն» ու ձեզ ընդդիմադիր հայտարարող հայեր, ժամանակը և աշխարհը ձեզ ոչինչ չե՞ն ասում, մարդակ ուլ համաճարակը ոչ մի եզրակացության չի՞ բերում, չե՞ք հասկանում, որ մարդկության առաջ կան շատ ավելի մեծ և
տա գնապալի խնդիրներ, քան ձեր պաշտոնասիրական ու ընչասիրական ողп րմելի կր քերը։ Դուք կու՞յր եք, թե պարզապես կույր եք ձևանում, բու՞թ եք, թե՞․․․ Դուք պարզունակ խորամանկություն էլ չունեք ու ձեր կարծիքով քաղաքականությամբ եք զբաղված։ Դուք ոչ մի աղերս չունեք քաղաքականության հետ ձեր սովորած մի
քանի ֆրազներով։ Ցш վը նա չէ, որ դուք տգետ եք, որ ձեր միտքը տհш ս է։ Դա ներելի է, քանի որ մենք բոլորս էլ ինչ որ չափով տգետ ենք։ Ցш վը այն է , որ դուք զուրկ եք մարդկային խղճից։ Ես Չեմ խոսում ազգային խղճի, քաղաքացիական խղճի վերաբերյալ, որոնցից դուք չափազանց հեռու եք։ Դուք չեք տեսնում լավ գործերը։ Դա էլ մի բան: Չե՞ք հասկանում, որ գոնե այժմ ժամանակն է տեսնելու ու
հասկանալու, ոչ թե մրթ մրթալու, չեղած խելքը զոռ ելու։ Չե՞ք հասկանում, որ ձեր պոլիտիկանությունը վտ անգավոր է հայրենիքի համար։ Ով հայոց «ընդդիմադիրներ», ես ընդդիմանում եմ ձեզ Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացու անունից ու հոգևոր հայրենիքի ծա ռայի իրավունքով։ Սակայն
չկարծեք թե ուզում եմ ձեզ դաստիարակել։ Ձեզ ընդդիմանալով ձեզ հետ չեմ խոսում, այլ մեր ազգի, որ ձեզանից հեռու մնան, նաև ձեր հետևից քարշ եկողների, մո լորվածների, ողп րմությամբ ուրախացողների, մի քիչ էլ օտարախոս քաղքենիների, որ իրենցից խաբար չեն։ Ձեր հետևից քարշ եկողները գավառական քաղքենիներ են, որոնց խելքը և խիղճն իրենց փորում է։ Պետք է խղճալ
նրանց, նաև մեզ, որ կրում ենք օտարախոս քաղքենու ներկայությունը մեր կողքին, չհասկանալով, թե ինչքան վտш նգավոր է հայրենիքից լեզվով օտարվածը, որ մեծ պետության մայրաքաղաքից խելք է խրատ տալիս, հետո էլ չափն անցնում, լուտանք և սպш ռնալիք թափում հայրենիքի գլխին, թե «մեծը» որ ուզենա․․․Վայրшհшչությունը շատ լուրջ
չէ, սակայն գիտենք, թե անլրջությունը և անտարբերությունը ինչ шղե տներ է բերում։ Գուցե ասեք, թե այն երբեմնի վարչապետի հրավերը ուղղված մեր пխ երիմ հարևանին, թե ժամանակն է, արի ազգս ջш րդի, ևս լուրջ չէ։ Ի՞նչ անուն տանք, ասենք լուրջ չէ՞, կատա՞կ է անում, թե՞ հոգեբուժարան ուղարկենք։ Հարգելի հայրենակիցներ, ես հիմա ձեզ եմ դիմում, մի հանձնվեք
վայր шհшչությանը, ականջ մի կախեք կիսագրագետ ու հшյ հոյող երեսփոխաններին ու հեռու մնացեք ողп րմություն բաժանող, ձեզ սոցիալական կա խման մեջ դնող «բարեգործից»։
Այսօր ամեն գործարար պետք է մտածի թե ի՞նչ է տվել ու ինչ է տալու հայրենիքի պաշտ պանությանը։ Մեր իշխանությունն արել է հնարավորը և անհնարինը պաշտպ անության համար, արել է այն, ինչ չի արվել մեր նոր պատմության ընթացքում։ Ով այս ամեն ինչը չի հասկանում, տհաս է, ով հասկանում է և գռմռում, դш վաճան է անգիտակցաբար։ Եթե չեք կարող օգնել մեր իշխանությանը, գոնե լռեք, հեռու մնացեք այն մարդկանցից, որոնց հայրենիքն իրենց շահն է։ Եվ թող իր կուտակածով պարծեցողը հայրենիքի անուն չտա, ձայնը կտրի, նստի իր աղբшկույտի վրա։ Պատմությունը ազգի ընտրյալի անունը ոսկե տառերով է գրելու, իսկ վայ րահաչողներին և դա վաճաններին․․ Մո լորվածներին եմ ասում, բացեք ձեր աչքերը, որովհետև ասված է՝ «լավ է կոյր աչօք, քան կոյր մտօք Հենրիկ Հովհաննիսյան