«Գիտեք, անկեղծ ասած ես չէի ուզի խոսել իլհամի մասին, քանի որ չէի ուզի այդ առումով հայտնվել ուշադրության կենտրոնում և որ ամենաէականն է, թերևս, ոչ մի մարդ չի ցանկանա խոսել մի թեմայի մասին, որն իրեն տհшճ է․․․

Իսկ այդ մարդն ինձ ուղղակի տհաճ է։ Սակայն, լռելն էլ ճիշտ չի լինի ու ժամանակն է արդեն խոսելու։ Ես հասկանում եմ, որ այն ինչ պետք է ասեմ գուցե զայրացնի և դուր չգա ադրբեջանցիներին, բայց առա ընգնելով ասեմ, որ իմ խոսքը բոլորովին ուղղված է այդ մարդկանց․․․

Ես ինքս բազում ադրբեջանցի ընկերներ ունեմ ու հագում եմ նրանց, հարգում եմ առանց հաշվի առնելու թե ինչ ազություն ունեն նրանք, քանի որ ինչ ազգի էլ որ մարդ լինի, ամենակարևորը՝ որ Մարդ լինի՝ մեծատառով։ Եվ այդ Իլհամը ինձ դուր չի գալիս, ոչ թե որ նա ադրբեջանցի է, այլ, որ վшխկпտ ու սխալ մարդ է․․․

Նա իզուր տեղը խпրտшկեց հազարավոր անեղ մարդկանց կյանքը, ինչին որ անպայման կանդրադառնամ։ Բոլորն էլ գիտեն, որ ես շատ եմ սիրում հայերին, այ էս դեպքում, երևի թե ազգությունը կապ ունի, քանի որ ինձ համար հայ լինելը արդեն իսկ ցուցիչ է մարդ լինելու․ տաղանդավոր, կարեկցող և ճարպիկ մարդ․․․

Նրանք այդպիսին են։ Եթե ուշադրություն դարձնենք, ապա կհամոզվեք, որ սովորական հայ չկա, նրանց յուրաքանչյուրի մեջ կամ մի տաղանդ․ մեկի մոտ շատ՝ մյուսի մոտ քիչ։ Ես ոչ կերպ չեմ ուզում գովերգել հայերին, սակայն վերջին դեպքերը ցույց տվեցին թե ով ով է․․․

Եվ այդ ամենի հիմնական ու գլխավոր մեղավորը հենց այդ վախոտն է, ով սեփական վարկանիշը և իշխանությունը պահելու համար՝ գնաց նման անհեռատես քայլի․․․

Այո, Ալիևին հաջողվեց հաղթել հայերին, բայց մի թե կասկածող որևէ մարդ կա, ով վստահ չէ այն բանում, որ հայերը վաղ թե ուշ լուծելու են իրենց վրեժը․․․

Ես դադապարտում եմ պшտ երшզմները, ինձ համար գերագույն արժեք է խաղաղությունը, բայց մյուս կողմից հմոզված եմ, որ հայերն իրենց տեղը հանգիտս նստող չեն ու ոչ հեռու ապագայում ալիևը զղջալու է․․․

Ինձ առիթ է ընձեռվել հանդիպելու այդ մարդուն, բացի այդ ես մտերիմ հարաբերություններ ունեի նրա նախկին փեսայի հետ՝ Լեյլայի ամուսնու, ում մասին միայն դրականը կարող եմ ասել։ Բայց հիմա ես հասկանում եմ թե ինչու նա բաժանվեց ալիևի դստերից և ուշիշի հետ ամուսնացավ։ Կռահելը բարդ չէ․․․

Ալիևի հետ հանդիպման մասին կարող եմ ասել, որ նա ևս դրական ազդեցություն ունեցավ ու այդ ժամանակ ես հարգում է նրան նաև այն պատճառով, որ չի գնում սադրանքների Ղարաբաղի հարցում․․․

Բայց որքան միամիտ էի ես։ Ժամանակը եկավ ու ես համոզվեցի, որ մարդկային տականքը սահմաններ չունի․․․

Բոլոր դեպքերում նորից եմ կրկնում, որ թող ոչ մի ադրբեջանցի իրեն վատ զգա։ Ես գիտեմ, որ այսօր Իլհամին մեծարում են, բայց շուտով նրանք նույնպես կհամոզվեն թե ով է իրենց ղեկավարը․ ասել է Սոսո Պավլիաշվիլին․․