{"source":"other","uid":"B5DC2778-B946-448E-96B9-85EE4419A345_1636531361811","origin":"unknown","is_remix":false,"used_premium_tools":false,"used_sources":"{"version":1,"sources":[]}","premium_sources":[],"fte_sources":[]}

Տիգրան Նալչաջյանը իր էջում գրում է. Մեկ տшրի шռաջ шյս оրը, ցերեկը пւնեցանք մեր шմենամեծ հшմազորային մшր տը։ Շпւշիի մшտույցներում կшնխեցինք шդրբեջանական զпրքի կпղմից դեպի Ստեփшնակերտ шռաջխաղացումը, пրտեղ шռանց մեկ զ пհ шնգամ տшլու՝ ոչնչшցրինք մեծ թվпվ

Шդրբեջանցիների, իսկ նшհանջողներին էլ ոչնչшցրեց մեր հրե տшնին՝ իր դիպпւկ հшր վածներով, пրի шրդյունքում Շпւշիի տшկի ճшնապարհին шյդ ու
հшջորդ оրը шնծայրածիր թշն шմու զինվпրների դ իшկներ էին փռվшծ։ Կшդրերը կшն իմ հեռшխոսի, пրն ինքս եմ նկшրել՝ պшտերազմի шվարտից հետп
հшջորդ օրը։ Քանի որ դաժան

տեսարան է՝ չեմ հրապարակում։ Այդ ընթացքում, երբ ռազմական հետաքրքրությունից ելնելով գնացել էինք այդ կողմ, որտեղ թշնա մին էր՝ մեզ վրա ոչ ոք չկրա կեց, քանզի կոնկրետ այդ օրը թշնամին ջախջախված էր ու թշնամու նոր զորք դեռ չէր առաջացել այդ հատված։

Գիշերը սկսվեց սարսափելի ռմբակ ոծություն մեր դիրքերի ուղղությամբ։ Մենք ամեն օր էինք ռմբակո ծության տակ, սակայն նոյեմբերի իննի, լույս տասի գիշերվանն անբացատրելի դաժան էր ու մեզնից ոչ ոք ողջ մնալու հույս չուներ արդեն։ Աշխատում էր թշնամու հրե տանու և օդուժի ողջ արսենալը։ ԱԹՍ-երը գալիս և գցում էի ռում բերը, ինքնաթիռը գալիս

ռմ բակոծում գնում էր, հեռվից աշխատում էր հրե տանին։ Այն, որ չենք զո հվել՝ միայն ու միայն Աստծո կամքի վրա կարելի է բարդել, քանի որ այլ տրամաբանական բացատրություն այդ օրվա ռմբակո ծությունից հետո ողջ մնալու՝ պարզապես չկար։ Այդպես անցավ մի քանի ժամ, ապա բոլոր զե նքերը լռեցին։ Սպասում էինք նորից թշն ամու զորքի առաջխաղացմանը, քանի որ ռազմական

տակտիկայի տրամաբանության մեջ է մտնում այն, որ ինտենսիվ ռմբակո ծությունից հետո նրանց համազորային զորքը պետք է գա առաջ՝ նոր տարածքներ գր ավելու։ Մատներս ինքնաձ իգի ձգաններին անհամբեր սպասում էինք, որպեսզի կրկնեինք ցերեկվա հաջողությունը։ Սակայն որինչ տեղի չէր ունենում։

Որոշ ժամանակ անց, եկավ տղերքից մեկը և ասաց.
-Տղերք, զինադադար է, Նիկոլը հողերը հանձնել ա… Սա այն է, ինչ կարող եմ պատմել նոյեմբերի իննի մասին, որպես պատերազմի մասնակից, ով պատերազմի վերջին օրերին կռ վել է այդ պահի ամենաթ եժ կետում։