Asekose.am-ի զրուցակիցը պայծառատես Անի Գրիգորյանն է, ով պատմել է անձնական կյանքի, առաջին գուշակության, իր մատուցած ծառայություների արժեքի մասին և ոչ միայն:
-Անի, ե՞րբ առաջին անգամ հասկացաք, որ կարողանում եք զբաղվել գուշակություններով:
Առաջին անգամ, երբ զգացի, որ Աստծո կողմից ինձ տրված է այդ պարգևը, դեռ 2 ու կես տարեկան էի, ու մենք ապրում էին Գյումրիում: Մանկապարտեզիս դայակն ինձ վրա բարկացել ու փակել էր մի սենյակում: Ես լաց էի լինում ու խնդրում, որ նա դուռը բացի, բայց նա չէր բացում: Այդ ժամանակ ես
նրան ասացի, որ մի քանի օրից իր տունը փլուզվելու է ու ինքը մահանալու է: Եվ, ինչպես կանխագուշակել էի, այդպես էլ եղավ: Սպիտակի աղետալի երկրաշարժի հետևանքով դայակս մահացավ: -Ինչպե՞ս Ձեր գուշակություններն ընդունվեցին ընտանիքի անդամների և հարազատների կողմից:
-Սկզբնական շրջանում ընտանիքիս անդամները չափազանց վատ էին ընդունում գուշակություններս: Երբ դեռ փոքր էի, հայրիկս վախեցնում էր ինձ՝ ասելով, որ եթե ես այդ գործով զբաղվեմ, ապա նրան կգողանան, և ես այլևս չեմ տեսնի նրան: Իհարկե, ես հասկանում էի, որ նման բան չկա, բայց միշտ էլ հաշվի եմ առել այն հանգամանքը, որ դա հայրիկիս դուր չի գալիս:
Մինչև հայրիկիս մահը, ես երբեք իմ ունակությունները չեմ օգտագործել որպես գումար աշխատելու միջոց, մինչ այդ միայն ես լավության կարգով օգնում էի ընկերներիս ու բարեկամներիս՝ կանխագուշակելով նրանց ապագան:
ՏԵՍԱՆՅՈՒԹ՝
The interlocutor of Asekose.am is the clairvoyant Ani Grigoryan, who told about her personal life, the first divination, the value of her services and more.
- Ani, when did you first realize that you can practice divination?
The first time I felt that God had given me that gift, I was 2 and a half years old and we lived in Gyumri. My kindergarten nanny got angry with me and locked me in a room. I cried and asked him to open the door, but he would not open it. Then you are
I told him that in a few days his house would collapse and he would die. And as I predicted, so it happened. My nanny died as a result of the catastrophic earthquake in Spitak. – How were your predictions received by your family members and relatives?
- Initially, my family members took my predictions very badly. When I was a child, my father used to scare me, saying that if I did that, he would be stolen, “I will not see him again.” Of course, I understood that there was no such thing, but I always took into account the fact that my father did not like it.
Until my father died, I had never used my abilities as a means of earning money, until then I only kindly helped my friends and relatives by predicting their future.
VIDEO,