Մինչև 2018 թ․-ի թավշյա հեղափոխությունը, ընտրությունները Հայաստանում սովորաբար ուղեկցվում էին բազմապիսի օրինախախտումներով, ինչպիսիք են, օրինակ, վարչական ռեսուրսի չարաշահումը, անհավասար պայմանների ստեղծումը թեկնածուների և քաղաքական ուժերի միջև, ընտրակաշառքը, ընտրողների ազատ կամքի ճնշումը, ահաբեկումները, արդյունքների կեղծումը, որի արդյունքում օրինախախտներն անպատիժ էին մնում և այլն: Ուստիև, քաղաքացիների մեծամասնությունը բավականին թերահավատ էին ընտրությունների որակի նկատմամբ:

Բայց հեղափոխությունից հետո հասարակությունը հասկացավ, որ իշխանությունը չունի ընտրությունները կեղծելու կարիք։ Նույնիսկ այսօր մարդասպան Քոչարյանն  է իր բերանով հայտարարում, որ այս իշխանությունը չունի ընտրությունները կեղծելու ցանկություն։

Ցավոք, այսօր կրկին բախվում ենք այն դաժան իրականությանը, որ նախկիններն անցնել են իրենց բնորոշ ոճին։ Դեռ ընտրություններին բավականին ժամանակ կա, բայց մենք արդեն լսել ենք բազմաթիվ դեպքեր, թե ինչպես է Քոչարյան Ռոբերտը, ում ձեռքերը դեռ չեն չորացել արյունից, անցել նախընտրական ճնշումների։

Լսել ենք դեպքեր, երբ ընտրակաշառքով են հավաքագրել մարդկանց, ահաբեկել են, սպառնացել հեռացնել աշխատանքից, եթե չընտրեն Քոչարյանին, լսել ենք դեպքեր, երբ  ստիպելով՝ հավաքել են անձնագրերը, այսինքն՝ բոլորի քաջ ու հայտնի նախկին ռեժիմի, նախկին խաղերը կրկնվում են։

Վստահ ենք՝ հանրությունը չի մոլորվելու այս մանիպուլյացիաների ձեռքը։

Prior to the 2018 Velvet Revolution, elections in Armenia were usually marred by a variety of violations, such as the misuse of administrative resources, the creation of unequal conditions between candidates’s political forces, electoral bribery, repression of voters, intimidation, and fraud. they went unpunished և etc. Therefore, the majority of citizens were quite skeptical about the quality of the elections.

But after the revolution, the society realized that the government did not need to falsify the elections. Even today, the murderer Kocharyan declares with his mouth that this government has no desire to falsify the elections.
Unfortunately, today we face again the harsh reality that the former have passed to their typical style. There is still a lot of time before the elections, but we have already heard many cases of Robert Kocharyan, whose hands have not yet dried from blood, passed to pre-election pressures.

We have heard cases when people were recruited with electoral bribes, intimidated, threatened with dismissal if Kocharyan is not elected, we have heard cases when they were forced to collect passports, that is, the previous games of the brave and well-known former regime are repeated.
We are sure that the society will not get lost in these manipulations.