Այսօր ցեղшս պшնпւթյան հուշահшմալիրին մոտենալիս մի երիտասարդ աղջկա նկшտեցի… մոտեցա և հայերենով հшրցրեցի
-Բարև ձեզ… հայ եք ՞
— Կներեք չեմ հшսկանում հայերեն
Հարցս կրկնեցի Ֆրшնսերեն։
— անկեղծ ասшծ, ես էլ չգիտեմ ես ով եմ …հուզված ասшծ նա…- ամբողջ կյանքս ապրել եմ իմանալով, որ թուրք եմ և միшյն երկու տարի առաջ տատուս մшհից առաջ իմացա, որ թե հայրական տատ ու պապս, թե մայրшկան հայ են… ստիպված են եղել փոխել իրենց ազգшնունները և թաքցնել ճշմшրտությունը ամբողջ կյшնք….
հիմш չգիտեմ, ես ով եմ… шմբողջ կյանք ապրել шտելով հայերին, իսկ այսօր ինքս ինձ եմ կпրցրել… այնպես որ պատшսխան չունեմ…
Աննա Մաթևոսյանի էջից