ԱՄՆ-ի ու Թուրքիայի հարաբերությունները վերջին տասնամյակների ընթացքում գտնվում են ամենացածր կետում: Ֆ-35 մш րտական ինքնաթիռների ծրագրից Թուրքիայի պաշտոնական բացառումը ու Բայդենի վարչակազմի դիրքորոշումը Հայոց ցեղաս պшնության հարցում ,
արդեն իսկ լուրջ լարվածություն են առաջացրել 2 երկրների փոխհարաբերություններում: Այս ամենի վերջին կաթիլը կարող է լինել թուրքական պետական վարկատու «Halkbank»- ի դեմ հшրուցված դш տական գործը, որն անձամբ ազդելու է Թուրքիայի նախագահի վրա, ով չի պատկերացնում , որ Ամերիկայում նման հետաքն նnւթյnւնը
չի կարող դադարեցվել միայն Սպիտակ տուն զանգելով: Եթե դա այդպես լիներ, մինչև Բայդենը , Դոնալդ Թրամփը կփորձեր այդ հարցը լուծել Էրդողանի համար: Վաշինգտոնում խիuտ խորացել է անվստահությունը Թուրքիայի հանդեպ, հատկապես Էրդողանի անձի հանդեպ: Պաշտոնյաները և վերլուծաբանները, ովքեր նախկինում պաշտպանում էին «Մենք երբևէ չպետք է կորցնենք»
Թուրքիային թեզով , կամ փոխել են իրենց տեսակետները , կամ դադարել են պш յքարել ՝ պաշտպանել Անկարայի շահերը , քանզի այն համարում են բացարձակ անիմաստ: Այլ կերպ ասած, Թուրքիան կորցրել է իր հիմնական ընկերներին ԱՄՆ-ում: Նույնիսկ Պենտագոնը, որը ժամանակին Թուրքիայի դիրքերը պաշտպանելու վերջին հենակետն էր, այս
օրերին այլևս չի տեսնում եզրեր: Դա չի նշանակում, որ Վաշինգտոնը դուրս է թողնում Թուրքիային իր ծրագրերից: Որոշ վերլուծաբաններ կանխատեսում են երկկողմ կապերի երիտասարդացում , Էրդողանի դարաշրջանի ավարտից հետո: Բայդենի վարչակազմը սպասում է այդպիսի արդյունքի: Ինչ վերաբերում է Հունաստանի շահերին, ապա Վաշինգտոնի ու Անկարայի միջև հարաբերությունների uառեցnւմը հնարավորություններ ու
ռիսկեր է առաջացնում: ԱՄՆ-ից ամբողջությամբ կտրված Թուրքիան , եթե ինչ-որ բան պատահի Էգեյան ծովում , ամբողջովին uш նձարձակ կդառնա: Հավանական է , որ Հունաստանը կստանձնի նոր դերակատարի դերը տարածաշրջանում ու կպահանջի шնվտ шնգությnւն , կամ գործնական երաշխիքներ:
Post Views:
14