Չեչենները (ինքնանվանում՝ Նոխչիյ, Նախչու, Նախչիյ) վայնախյան ազգ է Հյուսիսային Կովկասում, Չեչենական հանրապետության հիմնական բնակչությունը։ Ընդհանուր քանակը ամբողջ աշխարհում 1.500.000 մարդ է։ Մարդաբանակ առումով եվրոպական ռասայի կովկասյան տեսակին են պատկանում։

Ներկայում չեչենների մեծամասնությունը ապրում է Ռուսաստանի տարածքում, հիմնականում Չեչնիայի Հանրապետությունում։ Չեչենների պատմության մեջ եղել է մի քանի բնակեցում։

1865 թվականի Կովկասյան պատերազմից հետո մոտավորապես 5000 չեչենական ընտանիքներ տեղափոխվեցին Օսմանյան կայսրության տարածք և այդ շարժումը սկսեցին կոչել մուհաջիրություն[4]։ Այսօր այդ մուհաջիրների ժառանգներն էլ կազմում են Թուրքիայի, Սիրիայի և Հորդանանի չեչենական սփյուռքի հիմնական մասը[5]։

1944 թվականի փետրվարին ավելի քանի կես միլիոն չեչեններ տեղահանվել են իրենց մշտական ապրելավայրերից և բնակեցվել Միջին Ասիայում։ 1957 թվականի հունվարի 9-ին չեչեններին թույլատրվել է վերադառնալ իրենց կովկասյան ապրելավայրերը, սակայն ազգի որոշ մասը մնացել է Ղազախստանում և Ղրղզստանում։

The Chechens (self-proclaimed Nokhchi, Nakhchivan, Nakhchivan) are a Vaynakh nation in the North Caucasus, the main population of the Chechen Republic. The total number is 1,500,000 people all over the world. In terms of anthropology, they belong to the Caucasian type of the European race.

At present, most Chechens live in Russia, mainly in the Chechen Republic. There have been several settlements in the history of the Chechens.

After the Caucasus War of 1865, some 5,000 Chechen families moved to the Ottoman Empire, which the movement began to call Muhajir. Today, the descendants of these Muhajirs are the main part of the Chechen Diaspora in Turkey, Syria and Jordan.

In February 1944, more than half a million Chechens were displaced and settled in Central Asia. On January 9, 1957, the Chechens were allowed to return to their Caucasian habitats, but some of the nation remained in Kazakhstan and Kyrgyzstan.