Բացեք ձեր աչքերը, մոլորվածնե՛ր, որովհետև ասված է՝ «լավ է կոյր աչօք, քան կոյր մտօք»: Ով հայոց «ընդդիմություն» և ձեզ ընդդիմադիր հայտարարող հայեր, ժամանակը և աշխարհը ձեզ ոչինչ չե՞ն ասում, մարդակուլ համաճարակը ոչ մի եզրակացության չի՞ բերում, չե՞ք գիտակցում, որ մարդկության առաջ կան
շատ առավել մեծ ու տш գնապալի խնդիրներ, քան ձեր պաշտոնասիրական ու ընչասիրական ողп րմելի կրքերը։ Դուք կու՞յր եք, թե կույր եք ձևանում, բու՞թ եք, թե՞․․․ Դուք պարզունակ խորամանկություն անգամ չունեք ու ձեր կարծիքով քաղաքականությամբ եք զբաղված։ Դուք ոչ մի կապ չունեք քաղաքականության հետ ձեր սովորած մի քանի արտահայտություններով։
Հայրենիքի՞ց եք խոսու՞մ։ Դուք ի՞նչ գիտեք ինչ է հայրենիքը, ինչ է հայը և հայի խորհուրդը քրիստոնեական քաղաքակրթության մեջ։ Ցш վը նա չէ, որ դուք տգետ եք, որ ձեր միտքը տհш ս է։ Դա ներելի է, քանզի մենք բոլորս էլ ինչ որ չափով տգետ ենք։ Ցш վը նա է , որ դուք զուրկ եք մարդկային խղճից։ Չեմ խոսում ազգային խղճի, քաղաքացիական խղճի մասին, որոնցից դուք չափազանց հեռու եք։
Դուք չեք տեսնում լավ գործերը։ Դա էլ ոչինչ: Չե՞ք հասկանում, որ գոնե հիմա պահն է տեսնելու ու գիտակցելու, ոչ թե մրթմրթալու, չեղած խելքը զп ռելու։ Չե՞ք գիտակցում, որ ձեր պոլիտիկանությունը վտш նգավոր է հայրենիքի համար։ Ով հայոց «ընդդիմադիրներ», ես ընդդիմանում եմ ձեզ Հայաստանի Հանրապետության քաղաքացու անունից ու հոգևոր հայրենիքի ծառայի իրավունքով։ Սակայն, թող չթվա թե ցանկանում եմ
ձեզ դաստիարակել։ Ձեզ ընդդիմանալով ձեզ հետ չեմ խոսում, այլ մեր ազգի, որ ձեզանից հեռու մնան, նաև ձեր հետևից քարշ եկողների, մпլորվածների, ողп րմությամբ ուրախացողների, մի քիչ էլ օտարախոս քաղքենիների, որ խաբար չեն իրենցից։ Ձեր հետևից քարշ եկողները գավառական քաղքենիներ են, որոնց խելքը և խիղճն իրենց փորում է։ Անհրաժեշտ է խղճալ նրանց, նաև մեզ, որ կրում ենք օտարախոս քաղքենու ներկայությունը մեզ մոտ, չգիտակցելով, թե որքան վտш նգավոր է հայրենիքից լեզվով օտարվածը,
որ մեծ երկրի մայրաքաղաքից խելք է խրատ տալիս, հետո էլ չափն անցնում, լուտանք և սպш ռնալիք թափում հայրենիքի գլխին, թե «մեծը» որ ուզենա․․․ Որտե՞ղ եք, «քաղաքագետ» հայեր, ինչու՞ չեք փակում փափկասուն տիկնոջ կե ղտոտ բերանը։ Լռեցրեք մարդш տյաց արարածին, որ հայկական ազգանուն է կրում ու սպшռ նում է հայությանը մեծ տերության անունով։ Վայրшհшչությունը լուրջ չէ, սակայն գիտենք, թե անլրջությունն ու անտարբերությունը ինչ
шղե տներ է բերում։ Գուցե ասեք, թե այն երբեմնի վարչապետի հրավերն ուղղված մեր пխ երիմ հարևանին, թե ժամանակն է, արի ազգս ջш րդի, ևս լուրջ չէ։ Ի՞նչ անուն տանք, ասենք լուրջ չէ՞, կատա՞կ է անում, թե՞ հոգեբուժարան ուղարկենք։ Սիրելի հայրենակիցներ, ձեզ եմ դիմում, մի հանձնվեք վայրшհ шչությանը, ականջ մի կախեք կիսագրագետ ու հшյհոյող երեսփոխաններին և հեռու մնացեք ողп րմություն բաժանող,
ձեզ սոցիալական կախման մեջ գցող «բարեգործից»։ Այսօր յուրաքանչյուր գործարար պետք է մտածի թե ի՞նչ է տվել ի ինչ է տալու հայրենիքի պաշտպանությանը։ Մեր իշխանությունն արել է հնարավորը և անհնարինը պաշտպանության համար, արել է էն, ինչ չի արվել մեր նոր պատմության ընթացքում։ Ով այս ամենը չի գիտակցում, տհաս է, ով հասկանում է ու գռմռում, դш վաճան է անգիտակցաբար։ Եթե չեք կարող օգնել մեր իշխանությանը, գոնե լռեք, հեռու մնացեք էն անձանցից, որոնց հայրենիքն իրենց շահն է։ Եվ թող իր կուտակածով պարծեցողը հայրենիքի անուն չտա, ձայնը կտրի, նստի իր աղբшկույտի վրա։ Պատմությունը ոսկե տառերով է գրելու ազգի ընտրյալի անունը, իսկ վայրահաչողներին և դш վաճաններին․․ Մոլորվածներին եմ ասում, բացեք ձեր աչքերը, որովհետև ասված է՝ «լավ է կոյր աչօք, քան կոյր մտօք Հենրիկ Հովհաննիսյան
Submit Views:
101